Ataşehir escort lüks sitelerinin birkaç sokak ötesinde, sıradan bir apartman dairesinde Elif günün ilk sigarasını yakıyordu. 30 yaşındaydı ama aynadaki görüntüsü daha yaşlı gösteriyordu onu. Müşterilerini internetten buluyor, gece boyunca gelen gideni karşılıyordu. Bu işin içine nasıl girdiğini artık hatırlamıyordu bile. “Hayat bir kere mi raydan çıkar?” diye düşünüyordu bazen. Sahi, ne zaman durmuştu o tren?
Birbirine Değmeyen Hayatlar
Ataşehir escort Tuzla’nın sanayi bölgelerinde akşam mesaisi bitince, sokaklar başka bir yüzünü gösterirdi. 25 yaşındaki Cemre, bir inşaat barakasında yaşıyordu. Gündüzleri temizlik işlerine gidiyor, geceleri ise yorgun bedenini ucuz rakı ve parayla takas ediyordu. O, hiç kimsenin dikkatini çekmeyen bir gölgeydi. En çok da görünmez olmaktan yorulmuştu. Kendini satmak değil, kimsenin onu görmemesi acıtıyordu.
Beykoz’da orman kenarındaki tenha bir yolda ise Fatoş arabasını kenara çekmişti. O, diğerlerinden farklıydı. Aracında çalışıyordu. 45 yaşına yaklaşmıştı ama hâlâ “müşteri” bulabiliyordu. Eskiden tiyatro sahnesindeydi, konservatuvar mezunuydu. Şimdi ise şoför koltuğunda sigarasını tüttürüyor, gelen geçenin bakışlarından sıyrılmaya çalışıyordu. “Perde çoktan kapandı,” demişti bir keresinde. “Ama seyirciler hâlâ izliyor sanıyorlar.”
Çekmeköy’deki metruk bir binanın bodrum katında kalan Derya ise başka bir hikâyeydi. O, sadece kendi bedenini değil, ruhunu da satmıştı yıllar önce. Madde bağımlısıydı. Karşılığında bazen para almazdı, sadece bir doz isterdi. Kimse onun geçmişini bilmezdi, ama o herkesinkini hatırlardı. Hafızası, acı dolu bir kütüphane gibiydi.
İstanbul’un Anadolu yakasında, gece olunca başka bir şehir uyanır. Işıklar kararır, sokaklar sessizleşir ama içeride, sokak aralarında, kapalı pencerelerin ardında başka hayatlar yaşanır. Farklı kadınlar, farklı nedenlerle aynı sona yürür. Kimi susarak, kimi unutarak, kimi alışarak.
Bir yanıt yazın