Ataşehir escort Cansu, Ataşehir’in arka planında kalmış bir bölgesinde yaşıyordu; ne finans kulelerine yakındı, ne de lüks sitelere. Yeni yapılmış binaların gölgesinde kalmış eski bir apartmanın çatık kaşlı bekçisi gibiydi adeta. Herkes hızla bir yerlere giderken, o duruyordu. Zaman, onun sokağında yavaş ilerliyordu — ya da hiç ilerlemiyordu.
27 yaşındaydı. Eskiden kalabalık ofislerde çalışmış, fotokopi sırasına girmiş, takım elbise giymişti. Ama kısa sürede şehrin acımasız ritminde yoruldu. İşini kaybettiğinde kimsesi yoktu. İlk başta “birkaç günlüğüne” dediği şey, şimdi üçüncü yılına girmişti. Yatılı temizlik, garsonluk, sonra gece… Şimdi bedeninden daha çok sessizliğini satıyordu. Kimse konuşmak istemiyordu nasılsa.
Işığı Sönen Balkon
Ataşehir escort O gece, İçerenköy’deki bir apartmanın karşısında, sokak lambasının altında bekliyordu. Karşı balkonda yaşlı bir kadın vardı. Her gece saat tam ona kadar oturur, çayını içer, sonra içeri girerdi. Ama o gece balkon karanlıktı. Camlar kapalıydı. Cansu bir an kendini yakalanmış gibi hissetti. O yaşlı kadın, varlığını bilmeden ona bir sınır çiziyordu sanki. O ışık yanmayınca, gecenin de anlamı kalmamıştı.
Bir adam yaklaştı. Konuşmadılar. Cansu onu süzdü, sonra başını salladı. Ama yürümeye başlamadılar. “Burada kalalım,” dedi adam birden. “Bugün sadece yalnız kalmak istemiyorum.” Bu sözler ona bir şey hatırlattı: insan oluşunu. Oturdular, iki plastik bardakta meyve suyu içtiler. Adam anlattı, Cansu dinledi. Paradan söz edilmedi.
Sabah olmadan adam gitti. Cansu yerinden kalkmadan önce karşı balkona baktı. Işık hâlâ yanmıyordu. Ama onun içinde, ufak da olsa bir şey yeniden parlamıştı.
Bir yanıt yazın